Ooit bedekten ijzige gletsjers de helft van ons land, hun sporen zijn nog altijd zichtbaar in het landschap. Tegenwoordig smelten zelfs in koudere regio's de gletsjers in rap tempo weg, het zijn de meest zichtbare locaties van de klimaatopwarming.
Terwijl de gletsjers wegsmelten verliezen we een schat aan kennis. Diep in het ijs ligt informatie opgeslagen die een glimp biedt in de klimatologische omstandigheden van duizenden, tienduizenden, en soms zelfs honderdduizenden jaren geleden. Gletsjers zijn daarmee een soort klimaatarchief, het levende geheugen van de aarde.
Middels film, sculpturen, licht en muziek, wordt in de tentoonstelling Ice Memory het relatief korte termijn geheugen van de mens en de diepe tijd van de gletsjers onderzocht.

Met werken van Eline Kersten, Lindsey Nicholson en Hans Gurstad-Nilsson.

 

De zaalfolder van de tentoonstelling vind je hier.

 

 

 

 

 

Eline Kersten is een Nederlandse kunstenaar die in Zwitserland woont. In haar werk identificeert, bekritiseert en toont ze verhalen over veranderende en verdwijnende landschappen, zowel ver weg als dicht bij huis. Ze gelooft dat ons gevoel van identiteit verbonden is met het landschap waardoor we worden omringd. Wat gebeurt er dan als de omgeving die we als thuis beschouwen snel verandert, of erger nog, verdwijnt? Ze is geïnteresseerd in de betekenis die we geven aan verdwijnende landschappen door de verhalen die we erover vertellen en de manier waarop die ecologisch, historisch en persoonlijk gekleurd zijn. Om deze verschillende perspectieven te doorgronden werkt  ze samen met deskundigen uit andere domeinen, variërend van klimaatwetenschappers en glaciologen tot componisten en brandweerlieden. 

 

Eline Kersten heeft een MFA in Curating van Goldsmiths, University of London en een BFA van de Academy of Fine Arts & Design Maastricht. Haar werk is op verschillende plaatsen tentoongesteld, onder andere in het Kunst(Zeug)Haus, CH; Kalmar Konstmuseum, SE; Noorderlicht Foto Biënnale, NL; Helmhaus, CH; 19e Media Art Biennale, PL; Art Rotterdam, NL; Experimental Intermedia Festival, US.

 

 

 

De Zweedse componist Hans Gurstad-Nilsson heeft een achtergrond als archeoloog en muzikant. Van 1986-1990 maakte hij deel uit van de groep Triangulus en het tienkoppige gitaarorkest Guitarsis, waarin musici zaten van bekende Zweedse progressieve bands als Ragnarök, Samla Mammas Manna, Kebenekajse en Dag Vag. Dit waren vormende jaren met tournees, tv-optredens en opdrachten voor de Zweedse radio. Na zijn studie in Lund werkte hij tien jaar als archeoloog voor het Kalmar County Museum. Hans behaalde zijn MA compositie in 2013 aan de Academie voor Muziek en Drama in Göteborg. 

 

Hans werkte sindsdien samen met vooraanstaande orkesten en ensembles zoals Vokalharmonin, Norrköping Symphony Orchestra, Swedish Wind Ensemble, Camerata Nordica, Musica Vitae en vele virtuoze solisten. Zijn muziek bevindt zich in een grensgebied waar verschillende stilistische invloeden met elkaar verweven zijn. Het archeologische perspectief is een terugkerend aspect in zijn werk, waaronder in het project Ice Memory.

 

 

 

Lindsey is een Britse kunstenaar, wetenschapper en pedagoog die in Oostenrijk woont. Haar artistieke werk verkent de grenzen van wetenschappelijk en artistiek onderzoek en hoe deze kunnen bijdragen aan het creëren van inzichten binnen de maatschappij. Ze poogt daarbij complexe concepten en processen tastbaar en ervaarbaar te maken, om zo een dieper begrip te creëren van onze rol en verantwoordelijkheid in onze leefomgeving. Ze gelooft in de noodzaak om de mensheid weer deel te laten uitmaken van de natuur, als een belangrijke voorwaarde om een leefbare omgeving voor iedereen in stand te houden.

 

Lindsey heeft een BSc in Geografie van Edinburgh University, een PhD in Glaciologie van St Andrews University en een MA in Toegepaste Kunst van de Universiteit voor Toegepaste Kunst in Wenen. Haar werk is tentoongesteld in groepstentoonstellingen in Kunstlerhaus, Improper Walls en Vienna Art Week in Wenen en in OpenSpace en BRUX Theater in Innsbruck.