on being in*visible is een installatie over de (on)zichtbaarheid van kwetsbaarheid en de lichamelijke behoefte aan compassie. De installatie is dubbelzinnig: zowel de titel als het werk kunnen op meerdere manieren geïnterpreteerd worden. De ogenschijnlijk ruw aangebrachte schilderingen en kleine perforaties in het papier nodigen uit om het werk van zowel veraf als dichtbij te bekijken. De betekenis verschuift bij een wisseling van je standpunt. 

De bron van het werk van Cindy van Woudenberg is de taal van het lichaam, die voor haar geen eenduidige betekenis heeft. Hierbij put ze uit persoonlijke ervaringen met haar eigen kwetsbare lichaam, als ook uit haar voormalig werk als therapeut in de psychiatrie. Haar werk bestaat uit tekeningen, waarbij ze voornamelijk werkt met aquarel. Tijdens de eerste coronalockdown koos ze voor een intuïtieve procesgerichte benadering van haar kunstpraktijk, waarin ze datgene wat ontstaat sturing geeft in het ontstaan van nieuwe thema’s. 

“Tijdens het tekenen geef ik me over aan de vloeibare pigmenten en gevoelens zoals die aan het oppervlak verschijnen. In deze intuïtieve aanpak is er een delicate dans met mijn gevoelsmatige lichaam en mijn beredeneerde rationaliteit. Er ontstaat een ruimte; een tussenruimte waar de grens vervaagt tussen het autobiografische en mijn empathie met anderen. De sensatie van een persoonlijke als ook een universele ervaring op hetzelfde moment. Ofwel: het persoonlijke is universeel.”

 

Cindy van Woudenberg (Willemstad, Curaçao 1968) werkte jaren als kunsttherapeute in psychiatrische ziekenhuizen voordat ze terugkeerde naar haar kunstenaarspraktijk. Ze woont en werkt in Eindhoven.